Zeki Duygulu (1903 - 1974) Ud sanatçısı, besteci.

Beyrut'ta doğdu.İstanköylü Rüsumat Memuru Fethi Bey’in oğludur.

Babası Trablusgarp ’ta İtalyanlara esir düşünce İzmir ‘e taşındılar.

Aydın Sultanisi'nde öğrenimini yaparken, gönüllü olarak Kurtuluş Savaşı'na katıldı.

1925 yılında Fahrettin Altay’ın Süvari Kolordusu’nda müzik öğretmenliği yaptı.

1935 yılında Kıdemli Yüzbaşı iken ordudan istifa etti.

1928 yılında Atatürk tarafından “Mülazım” rütbesi ve kırmızı İstiklal Madalyası ile ödüllendirildi.

Şiirler yazdı, yazdığı şiirlerini besteledi.

1938 yılında Hamiyet Hanım'la evlendi. Bu evlilikten dört çocuğu oldu.

İkinci Dünya savaşı'nın sonuna kadar Muğla Milli Emlak Müdürlüğü görevini yürüttü.

Savaş sonunda görevinden ayrılarak İstanbul'a yerleşti.

Zeki Duygulu, 13.03.1974 günü İstanbul’da yaşama veda etti.

Besteleri

Karakolda ayna var kız kolunda damga var (Hicaz)

Selam vermeden gelip geçersin (Uşşak)

Ayrıldı gönül şimdi yine bir tek eşinden (Nihavend)

Ben yaralı ceylanım, yaralı ceylan (Rast)

Dereler çağlar oldu gözlerim ağlar oldu

Derbeder bir aşıkım yurdum evim viranedir (Kürdîlihicâzkâr)

Hem cemalin gösterip çekmek olur mu kendini (Hüseynî)

Kervanim geçmiyor kardan içerim yanıyor nardan

Mahmur bakışlı dilberim (Karabiberim) (Hicaz)

Sevda öyle müşkül ki onu çekenler bilir (Uşşak)